نوشتن از آنکه صاحبان خرد ریزه خوار سفره ی عطایش هستند و ارباب بصیرت جرعه نوش جام ولایش؛ دشوارتر از دشوار و سخت تر از سخت است... قلم هم مثل افهام و اوهام نارسیده به قلّه ی قاف مقام وجودش، چون به نام اعلایش می رسد در می ماند و سرگشته و متحیر؛ که از کدام گوشه بگوید و از کدام بُعد بنویسد... تنها از همه ی مقام «علی»، همین را می داند که او «علی» است...
میلاد پربرکت و سرورش براهل عالم مبارک...
